Pai 13 t/m 17 januari

Ik moet even wat rechtzetten. De rit van Chiang Mai naar Pai is 136 km en heeft geen 721, maar wel 762 bochten. Toch even een heel belangrijk puntje, Pai zou beledigd zijn als ik dit niet nog even met jullie zou delen.

WALKINGSTREET
Dat Pai een plaatsje in de bergen was had ik al verteld. Dat het hier erg laidback is nog niet. Sommige winkels gaan pas half 6 's avonds open en dan begint de markt ook een beetje op te starten, the walking street. In het centrum is dat één van de weinige dingen die te doen is, het is super gezellig. Na een paar keer de markt hebben bekeken ben je nog niet uitgeken en zie je steeds weer andere leuke dingen. Vandaar dat wij ook elke avond op de markt te vinden waren, waar je ook lekker kon eten.

SCOOTER
Omdat de hoofdattractie in het centrum the walking street is, hebben we weer een scooter gehuurd en zijn we er weer op uit gegaan. We hebben een beetje dezelfde route als vorige keer gedaan, maar zijn nu ook verder naar het noorden gereden. Of het kwam omdat er minder zon was, of het was er echt kouder!
Vorige keer hadden we een leuk plekje gezien waar ze wijn verkochten, dus wij daarheen. Vertelde de vrouw ons dat ze niet wist wanneer de 'big boat' met wijn weer zou komen, maar er was nu ieder geval geen wijn te krijgen. Maar als wij eenmaal bedacht hebben dat we een wijntje willen, willen we ook wijn. Een Italiaans restaurant je in het centrum maakte alles goed!
Gelijk ook maar wat gegeten, want we waren van plan een nachtje buiten het centrum door te brengen. De krokodillen burger smaakte heerlijk!

BAMBOO HUT
Onderweg hadden we al een leuk slaapplekje gezien en omdat het al bijna donker werd hebben we ook niet verder gezocht. 15 km buiten het centrum hebben we in een bamoehutje geslapen. Wat het woord al zegt, meer was het ook niet. Een (soort van) matras op de grond en dat was het. (Ik laat even weg dat we ook een douche en wc hadden, maar zonder water heb je daar niet veel aan) Wel hadden we de luxe van elektrisiteit en een balkonnetje met kussens. We waren helemaal enthousiast en zijn de avond begonnen met een biertje voor ons hutje, genieten!

De volgende dag werd ik als een plank wakker, want het matras was toch geen matras te noemen. Ik verwelkomde ons bed in het hostel dus met open armen, hoewel deze ook verre van zacht was.
Wel heb ik heerlijk geslapen in het hutje. Ik heb het geen moment koud gehad, waar ik wel bang voor was. In Pai is het heel normaal dit het 's nachts afkoeld tot 10 graden. Niks vergeleken met Nederland natuurlijk, maar het is toch mooi even een verschil van 20 graden vergeleken met overdag hier.

TOUR
De laatste dag hebben we nog een tour gedaan, om toch nog even meer van het noorden te zien. 3 uur 's nachts stonden we naast bed, want we vertrokken iets voor 4 al.
Om kwart voor 7 waren we bij de eerste stop om de zonsopkomst te bewonderen. Wij hadden het alleen maar koud! Ook was er een chineesachtig marktje. Hier ging een mannetje allemaal thee voor ons maken om te proeven en even later zaten we aan de nasi, als ontbijt.
Verder hebben we een waterval gezien, zijn we naar de Hill Temple geweest, hebben we schaapjes en lammetjes geaaid en zijn we bij een groter China villa geweest, waar je vooral heel veel thee kon kopen.

KAREN LONG NECK VILLAGE
Het hoofd attractie van de tour waren toch wel de longneck's. De dames met ringen om hun hals. Deze stam is jaren geleden naar Thailand gehaald en wordt nu als toeristisch attractie gezien. Zelf willen ze ook niet terug, want op deze manier met alle tours en souvenierverkoop verdienen ze nog een lekker centje bij.
Deze mensen zijn helemaal ingesteld op touristen. Als je vraagt of je een foto mag maken poseren ze even. Alle dames staan achter marktkraampjes en willen natuurlijk dat je souveniers koopt. Toen Tineke een foto van een meisje nam speelde zei daar mooi op in, om na het poseren te vragen of ze wat wilde kopen.
Ze hadden zelfs 'verkleedkleren' en een halve ringenketting liggen, speciaal voor toeristen. Zo mocht ik ook even met de dame op de foto. De ringen waren echt zwaar! Moet er niet aan denken dit dag en nacht mee te slepen...

BACK TO BANGKOK
Het einde is nu echt in zicht, we gingen terug naar Bangkok. Waar ik nog het meest tegenop keek is dat we weer, voor de 4e keer inmiddels, de 762 bochten moesten zien te overleven. We moesten namelijk via Chiang Mai naar Bangkok. Voor de eerste keer geen last van misselijkheid, alleen van een chauffeur die ons elk moment kon dood rijden. Het is hier best gebruikelijk om nog snel even voor een onoverichtelijke bocht in te halen.
In Chiang Mai hebben we in rap tempo eten naar binnen gewerkt, want de bus had vertraging, waardoor wij minder tijd hadden nog even fatsoenlijk te eten. Terug bij de busstop moesten we nog minsten een half uur wachten... zucht..
Ons bus stonk naar pis, de airco stond in het begin op vriezen en van schockdempers hadden ze nog niet gehoord. Toen de bus onderweg ook nog andere rare geluiden begon te maken raakte iedereen aan het twijvelen of we Bangkok wel zouden halen. Maar half 7 's ochtends, anderhalf uur later dan gepland werden we bij Koa San Road, Bangkok uitgezet. De vertraging kwam deze keer goed van pas, want we konden gelijk inchecken in een hostel, even opfissen en de dag was begonnen!

De laatste paar dagen zijn aangebroken. We gaan nog even vol op genieten in en rondom Bangkok. Volgende keer m'n laatste verhaal.

Xxx Ing